ز لیلی من شنیدم یاعلی گفت
به مجنون هم رسیدم یاعلی گفت
مگر این وادی دارالجنون است
که هر دیوانه دیدم یا علی گفت
نسیمی غنچه ای را باز می کرد
به گوش غنچه کم کم یاعلی گفت
چمن با ریـزش بـاران رحــمــت
دعایی کرد و او هم یـــا علی گفت
یـــقین پروردگـــار آفـــریــنـش
به موجـــودات عالم یـــاعلی گفت
خمیر خاک عالم را سرشــتند
چو بر می خاست آدم یاعلی گفت
مگر خیبر ز جایش کنده می شد
یقین اینجا علی هم یا علی گفت
علی را ضـربتی کاری نمی شد
گــمانم ابن ملجـم یا عـــلی گفت
یا ایهاالعزیز، مسنا و اهلنا الضروجئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الکیل و تصدقق علینا، ان الله یجزی المتصدقین.
ای عزیز، ما با همه اهل بیت خود به فقر و بیچارگی گرفتار شدیم و با متاعی ناچیز و بی قدر به حضورت آمدیم، محبت فرما و به قدر احسانت نسبت به ما بیفزا و از ما صدقه دستگیری کن.