یا علی

ز لیلی من شنیدم یاعلی گفت

                         به مجنون هم رسیدم یاعلی گفت

مگر این وادی دارالجنون است

                         که هر دیوانه دیدم یا علی گفت

نسیمی غنچه ای را باز می کرد

                         به گوش غنچه کم کم یاعلی گفت

چمن با ریـزش بـاران رحــمــت

                         دعایی کرد و او هم یـــا علی گفت

یـــقین پروردگـــار آفـــریــنـش

                          به موجـــودات عالم یـــاعلی گفت

خمیر خاک عالم را سرشــتند

                          چو بر می خاست آدم یاعلی گفت

مگر خیبر ز جایش کنده می شد

                          یقین اینجا علی هم یا علی گفت

علی را ضـربتی کاری نمی شد

                          گــمانم ابن ملجـم یا عـــلی گفت